นรก สวรรค์มีจริงหรือ?
เนื่องจากความเคลือบแคลงสงสัยในจิตของข้าพเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนรก สวรรค์นั้นมีมาช้านาน โดยเฉพาะผู้ใหญ่ในยุคก่อนมักจะพูดอบรมเด็กๆ อยู่เสมอจนติดปากว่า “ผู้ใดทำชั่ว จะต้องไปชดใช้กรรมในเมืองนรก และถ้าผู้ใดสร้างสมแต่ความดี ก็จะได้ไปเสวยสุขในสวรรค์ เป็นเทวดา นางฟ้ากัน” ซึ่งข้าพเจ้าก็ฟังแบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาไปงั้นเอง หาได้ใส่ใจไม่ เพราะคิดว่าเป็นเรื่องเพ้อฝัน เลื่อนลอยหรือไม่ก็เป็นเรื่องที่ผู้ใหญ่ที่เอามาหลอกเด็ก โดยสร้างภาพความน่ากลัวต่างๆในเมืองนรกให้ผู้รับฟังเห็น จะได้เกิดความหวาดกลัวที่จะกระทำความชั่ว ในเวลาเดียวกันก็สร้างภาพความสวยงามและความสะดวกสบายอย่างเลิศลอยในสวรรค์ชั้นฟ้า ให้ผู้รับฟังจะได้เกิดความกระตือรือร้นที่จะกระทำความดี เพื่อจะได้ไปเสวยสุขในสวรรค์กับเขาบ้าง แต่ถึงแม้ข้าพเจ้าก็ยังเห็นดีด้วยที่มีคนเชื่อ เพราะถ้าเชื่อเขาก็จะได้ละเว้นความชั่วทำแต่ความดีซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดีสำหรับตัวเขาเองและสังคมส่วนรวม
แต่หลังจากข้าพเจ้าได้สอบถามปัญหาหลวงพ่อเรื่องผี และได้รับความเมตตาจากหลวงพ่อช่วยอธิบายให้ฟังโดยละเอียด(ดังที่ข้าพเจ้าได้เขียนเล่ามาในตอนต้น) ก็ทำให้ข้าพเจ้าฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ในคำอธิบายนั้นหลวงพ่อได้เอ่ยถึงท่านเทพฤทธิ์ซึ่งเป็นเทวดา อีกทั้งยังพูดถึงเทวดาชั้นภูมิต่างๆพรหม และพระนิพพาน เอ!...ถ้ายังงั้น นรก สวรรค์ พรหม และพระนิพพานก็คงจะไม่ใช่เรื่องที่นำมาเล่าขานอย่างไร้สาระนะซี?
ด้วยเหตุนี้เอง ในวันหนึ่งข้าพเจ้าจึงเลียบเคียงมาถามหลวงพ่อว่า “หลวงพ่อครับเมื่อวานก่อนผมถามหลวงพ่อถึงเรื่องผี หลวงพ่อก็ได้เมตตาอธิบายให้ผมฟังแล้ว อีกทั้งยังได้พูดพาดพิงไปถึงเทวดาและพรหมอีกด้วย ถ้าอย่างงั้นนรกสวรรค์ที่เขาพูดๆกันนั้นก็มีจริงใช่ไหมครับ”
หลวงพ่อหัวเราะและมองหน้าข้าพเจ้าแล้วถามว่า “เออ!..คุณมนู รู้จักเต่าไหม?”
ข้าพเจ้าชักงงไม่แน่ใจหลวงพ่อ ว่าได้ยินคำถามของข้าพเจ้าหรือไม่ แต่ก็รีบตอบว่า “โธ่!..หลวงพ่อ ต.เต่าหลังตุงใครๆก็รู้จัก แต่มันไม่เกี่ยวกับนรก สวรรค์ที่ผมถามนี่ครับ”
“เกี่ยวซี่คุณ เพราะฉันไม่อยากเป็นเต่ายังไงล่ะ คุณรู้ไหมว่าเต่าน่ะมันอยู่ในน้ำแหวกว่ายอาหารกินร่วมกับปลาเป็นประจำ แต่บังเอิญมันมีคุณสมบัติพิเศษเดินขึ้นไปเที่ยวบนบกได้ และก็ได้ไปเห็นห้วย หนอง บึงต่างๆมากมาย สามารถแยกแยะได้ว่าสถานที่ใดอุดมสมบูรณ์น่าอยู่น่าอาศัยกว่ากัน แต่ด้วยเต่านั้นมีความผูกพันกับปลาในหนองน้ำเก่า จึงย้อนกลับมาบอกปลาว่า ท่านทั้งหลายหนองน้ำที่ท่านอยู่กันในขณะนี้นั้นมันแคบ อาหารก็หาได้ยาก อีกทั้งน้ำก็กำลังจะเสียไม่น่าอยู่เลย แต่ถัดจากหนองน้ำนี้ไปอีกเพียงหกศอกเท่านั้น มีบึงใหญ่น้ำใสสะอาด อาหารการกินอุดมสมบูรณ์ยิ่งนัก หากท่านทั้งหลายเชื่อข้าพเจ้า ก็ขอให้พุ่งตัวกระโดดขึ้นไปบนขอบสระแล้วยอมว่ายบนบกกระเสือกกระสนด้วยตนเองสักชั่วอึดใจ ก็จะข้ามไปเสวยสุขอยู่ในบึงใหญ่นั้นได้โดยไม่ต้องลำบากยากเข็ญอีกต่อไป” หลวงพ่อหยุดเล่าพร้อมกับถามข้าพเจ้าว่า “ถ้าคุณเป็นปลา คุณจะยอมเชื่อเต่า พุ่งตัวจากหนองน้ำขึ้นไปบนบก ข้ามไปสู่บึงใหญ่หรือไม่?”
ข้าพเจ้านิ่งคิดด้วยเหตุผลโดยสมมุติเอาตัวเองเป็นปลา สักครู่ก็ตอบไปว่า “เอ!..หลวงพ่อครับ ถ้าผมเป็นปลาก็คงจะเชื่อเต่าได้ยากอยู่ดี เพราะไม่แน่ใจว่ามีบึงอยู่จริงตามที่เต่าพูดหรือไม่ หรือถ้าบึงมีอยู่จริงก็ไม่แน่ใจว่า จะห่างจากหนองน้ำที่อยู่เพียงแต่หกศอกจามที่เจ่าพูด หากผมเสี่ยงพุ่งขึ้นไปว่ายบนบก กว่าจะถึงบึงที่เต่าว่าก็อาจจะเอาชีวิตไปทิ้งเสียก็ได้”
“รวมความว่าถ้าหากคุณเป็นปลา คุณก็คงยอมทนทุกข์ทรมานอยู่ในหนองน้ำเก่าของคุณต่อไปใช่ไหม?” หลวงพ่อถาม
“ครับ เพราะผมไม่กล้าเอาชีวิตไปเสี่ยงกับอนาคตที่ยังมองไม่เห็นและยังพิสูจน์ไม่ได้ว่าบึงมีจริงอย่างที่เต่าบอกหรือำไม่?” ข้าพเจ้าตอบอย่างมั่นใจ
“นี่แหละ ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงไม่อยากเป็นเต่าไงล่ะ เพราะคุณมันพวกปลาหลงหนองน้ำเก่า” หลวงพ่อพูดยิ้มๆ แล้วกล่าวต่อว่า “ถ้าฉันบอกคุณในขณะนี้ว่า นรก สวรรค์ พรหม มีจริง คุณจะเชื่อหรือไม่? ยิ่งฉันบอกต่อไปว่า มิใช่มีแต่โลกมนุษย์เพียงแห่งเดียว หากยังมีอบายภูมิ ๔ ซึ่งเป็นภูมิต่ำกว่ามนุษย์ได้แก่ นรก เปรต อสุรกาย และสัตว์เดรัจฉานอีก และภูมิที่สูงกว่ามนุษย์ก็ยังมี สวรรค์ภูมิ อีกถึง ๖ ชั้น ได้แก่ จาตุมหาราช ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมมิตวสวัสดี นอกจากนั้นยังมีพรหมอีกถึง ๒๐ชั้น คือรูปพรหม ๑๖ชั้น และอรูปพรหมอีก ๔ชั้น รวมแล้วเขาเรียกว่า ไตรภูมิน่ะ คุณจะเชื่อหรือ? ยิ่งหากฉันบอกว่ายังมีแดนที่สูงสุดที่สูงยิ่งกว่าพรหม คือพระนิพพานเข้าไปอีก คุณก็ยิ่งไม่เชื่อเข้าไปใหญ่ ทั้งนี้เพราะคุณยังเป็นมนุษย์ปุถุชนทั่วๆไป หลงคิดเอาเองว่ามีแต่โลกมนุษย์ที่คุณอยู่เพียงแห่งเดียว ใครจะพูดถึง นรก สวรรค์ พรหม นิพพาน แล้วไม่ยอมเชื่อเด็ดขาด เปรียบดังเช่นฝูงปลาที่หลงหนองน้ำเน่าไม่มีผิด ไม่ว่าเต่าจะพูดชักชวนไปอยู่ที่ ห้วย หนองบึง ทะเลสาบ ที่ดีเพียงไร ปลาเหล่านั้นก็หาเชื่อไม่ ด้วยคิดเอาว่าโลกอันกว้างใหญ่ไพศาลของพวกตนนั้นคือหนองน้ำเก่าที่ตนอยู่เพียงแห่งเดียวเท่านั้นเอง คุณเองก็เป็นเช่นปลาหลงหนองน้ำเน่านะ ที่ยังคิดว่ามีเพียงโลกมนุษย์ที่คุณอยู่เพียงแห่งเดียว”
ข้าพเจ้าโดนหลวงพ่อสรุปให้เป็นปลาหนองน้ำเน่าเข้าให้แล้วอย่างจัง แต่ไม่ยอมถอย หัวเราะแหะๆ ถามย้ำเพื่อความแน่ใจอีกครั้งว่า “ผมอยากฟังจากปากหลวงพ่อมากกว่าที่จะฟังจากคนอื่นน่ะครับ รวมความว่า นรก สวรรค์ พรหม และนิพพานนั้นมีจริงๆ ใช่ไหมครับ ”
“เอ!..คุณมนุญ นี่จะบังคับให้ฉันเป็นเต่าให้ได้นะ” หลวงพ่อพูดยิ้มๆ “เต่าน่ะเวลาเดินคุณเห็นไหมว่ามันเดินส่ายหัว และคุณรู้ไหมว่ามันส่ายหัวทำไม?” หลวงพ่อย้อนถามอีก
“เป็นธรรมชาติของเต่ามั้งครับ” ข้าพเจ้าตอบ
“ไม่ใช่! เต่าส่ายหัวเพราะมันเอือมระอาปลาหน้าโง่ที่หลงหนองน้ำเน่ายังไงล่ะ คุณจะให้ฉันต้องเดินส่ายหัว เพราะเอือมระอามนุษย์หลงโลกอย่างพวกคุณเหมือนเต่าหรือไง?” หลวงพ่อหัวเราะ พอเห็นข้าพเจ้าหน้าเสียก็เมตตาพูดต่อไปว่า “เรื่องนรก สวรรค์ พรหม และพระนิพพาน มีจริงหรือไม่นั้น ฉันในฐานะเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอยืนยันตามที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่ามีจริง และฉันเองก็ตั้งใจไว้ว่าอีกไม่นานฉันจะพูดเรื่อง ไตรภูมิ ออกอากาศที่สถานีวิทยุกระจายเสียง ๐๔ ตาคลี ซึ่งคุณรับผิดชอบอยู่ คุณเตรียมจัดเวลาออกอากาศให้ฉันก็แล้วกัน หากคุณสนใจก็อัดเทปไว้จะได้รู้โดยละเอียดถึงนรกขุมต่างๆสวรรค์ ๖ ชั้น พรหม ๒๐ ชั้น และพระนิพพานด้วยดีไหมล่ะ?”
“ดีซีครับหลวงพ่อ” ข้าพเจ้าตอบรับด้วยความดีใจ ในขณะที่ข้าพเจ้าถามเรื่องนรก สวรรค์นี้ หนังสือไตรภูมิ ยังมิได้ออกอากาศที่สถานีวิทยุ ๐๔ และทันทีที่หลวงพ่อพูดออกอากาศ ข้าพเจ้าก็ให้พันจ่าอากาศเอกกริช บำรุงพงษ์ บันทึกเทปไว้ฟัง และต่อมาพลอากาศโท ม.ร.ว. เสริม ศุขสวัสดิ์ จึงได้มาขอเทปจากสถานีวิทยุ ๐๔ ไปถอดแล้วจัดพิมพ์เป็นรูปเล่มให้ศิษย์รุ่นหลังๆได้อ่านกันมาจนถึงทุกวันนี้ ซึ่งข้าพเจ้าเองก็แอบภาคภูมิใจอยู่ลึกๆเพราะด้วยคำถาม นรก สวรรค์ ของข้าพเจ้าข้อนี้เอง ได้มีส่วนช่วยผลักดันให้หลวงพ่อต้องพูดถึงเรื่องไตรภูมิ
ดังนั้นท่านผู้สนใจเกี่ยวกับเรื่องนรกสวรรค์ พรหมและพระนิพพานก็จงรีบหาหนังสือไตรภูมิ ของหลวงพ่อพระมหาวีระ ถาวโร อ่านเสีย แล้วจงใช้วิจารณญาณของท่านพิจารณาด้วยตนเองต่อไปเถิด
คัดจากหนังสือ สู่แสงธรรม ของ พล.อ.ต.มนูญ ชมภูทีป
